Treść artykułu:
- Przejście od ogółu do szczegółu
- Jak zasada od ogółu do szczegółu odnosi się do neurografii
- Co jest ważniejsze: peryferia czy centrum?
- Rozkład masy figur na arkuszu = percepcja sytuacji przez osobę
- Przejście od szczegółu do ogółu
- Przejście od ogółu do szczegółu
- Wniosek.
_________________________________________________________________________
Światopogląd człowieka jest bardzo ważny dla jego życia. Na przykład wszyscy znają stwierdzenie: szklanka jest w połowie pusta lub w połowie pełna. Od tego rozwijają się wydarzenia, odbywają się spotkania, budowane są relacje i zależy cała ścieżka życia. To samo dotyczy aktywności zawodowej, którą człowiek preferuje: odejście od ogólnej idei i jej szczegółowy rozwój, albo zacznie przerabiać jeden pomysł na siebie, potem drugi, tworząc jakiś ogólny obraz swojej działalności.
Przejście od ogółu do szczegółu determinuje 90% sukcesu przedsięwzięcia.
Jak koreluje reguła od ogółu do szczegółu z neurografią
Co jest ważniejsze: peryferia czy centrum?
Kiedy patrzymy na jakiś obraz, to na ogół może on zajmować od 70 do 80 procent całkowitej powierzchni arkusza lub płótna. Nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy, nadal taki obraz odbieramy jako harmonijny.
Zgadzam się, trudno jest dostrzec obraz, na którym milion drobnych szczegółów utknęło jeden na drugim. Zdarza się też, że mózg nie potrafi normalnie dostrzec niektórych samotnych elementów na dużej przestrzeni. Istnieje przekonanie, że czegoś brakuje.
Na co najpierw patrzysz? Na środek obrazu czy na jego obrzeża? Co starasz się zobaczyć najlepiej? Czy uważasz, że peryferia są bezużyteczne i ważne jest tylko centrum?
Swoją drogą, czy wiesz, że organizacja peryferii w dużej mierze decyduje o sukcesie centrum?
Na przykład sprytny facet na tle bzdur będzie wyglądał bardziej imponująco. Ale jeśli jest to jego stałe środowisko, pojawia się pytanie, czy naprawdę jest mądry? Kompetentny biznesmen otoczy się ludźmi mądrzejszymi i bardziej zdolnymi niż on sam. Na przykład w „Bogatym ojcu, biednym ojcu” bogaty ojciec sam niewiele wiedział. Ale jego środowisko biznesowe tworzyli najwyższej klasy specjaliści, którzy również byli mu oddani, ponieważ wiedział, jak budować z nimi silne relacje oparte na zaufaniu. Dlatego peryferia są nie mniej ważne niż centrum.
Człowiek ma tendencję do umieszczania w centrum dokładnie tego, co jest dla niego ważniejsze. Ale dobrze zorganizowane peryferia pozwalają postrzegać cały obraz jako całość, nie rozrywając go na strzępy.
Jak to się ma do neurografii i ogólnie kompozycji obrazów?
Rozkład masy figur na arkuszu = percepcja sytuacji przez osobę
Sposób, w jaki dana osoba rozprowadza figury na kartce, zależy od tego, jak postrzega sytuację, której temat znajduje się w centrum rysunku neurograficznego. Jeśli liczby są chaotycznie porozrzucane, oznacza to, że nie ma porządku w głowie osoby na ten temat. Jeśli liczb jest niewiele, tok myślenia również się nie rozwija. Jeśli jest wiele postaci i są one na sobie, to w głowie człowieka panuje chaos w związku z tym tematem.
Właściwe rozmieszczenie liczb na arkuszu pozwala zrozumieć, co i ile dana osoba ma w przeszłości, w przyszłości, w teraźniejszości. I jak się do siebie odnoszą.
W neurografice nie tworzymy znanej kompozycji na kartce. Nasze obrazy mają charakter mistyczny, gdy coś wyłania się z pustki prześcieradła jakby samo z siebie. Nigdy nie wiadomo, co się w końcu wydarzy. Niemniej jednak zawsze ważne jest jasne zrozumienie tematu, który chcę uzyskać na końcu, na przykład harmonia relacji w rodzinie między wszystkimi jej członkami lub zgrany profesjonalny zespół jako całość. Pozwala to podświadomie rozłożyć figury w najlepszy sposób.
Mając wyobrażenie o całości, harmonijnie rozciągamy kompozycję na całą płaszczyznę prześcieradła. Jeśli to nie zadziała od razu, to nadal istnieją problemy w temacie, które należy najpierw wyeliminować za pomocą algorytmu usuwania ograniczeń i określania kierunku rozwoju za pomocą algorytmu identyfikacji intencji.
Praca powinna w każdej chwili wydawać się skończona.
Przejście od szczegółu do ogółu
Przejdźmy teraz do prawdziwego przykładu na zdjęciu. Pamiętaj, jak dzieci rysują ludzi. Jest jedna duża głowa na całe prześcieradło oraz ramiona i nogi jako dodatki do niej. To doskonały przykład przejścia od szczegółu do ogółu. Dziecko nie myśli o rysowaniu całej osoby. Zaczyna od wszystkiego, co przychodzi mu do głowy. Może to być zarówno głowa, jak i nogi. Oznacza to, że rysunek jest czysto spontaniczny. A wtedy pozostałe ważne detale całej figury mogą nie pasować lub zostaną wbite w bardzo zdeformowane. I przenieś to na budowanie biznesu. Co w końcu wychodzi?
Taki „biznesmen” złapie się na pierwszy pomysł, który wpadnie mu do głowy, nie wiedząc, czego chce od swojej działalności. Ma tylko jedną obsesję w głowie – pieniądze i więcej, w tej chwili. Po prostu idzie z prądem, zaczynając od jednej rzeczy, a potem od drugiej. Stopniowo to, co tworzy, nie pasuje do jego wyobrażenia o życiu. „Ale chciałem czegoś innego. Nie lubie tego. Jestem trochę zmęczony swoim biznesem. Czas to sprzedać ”. A zmęczenie przychodzi, ponieważ wszystkie elementy jego biznesu nie są ze sobą w żaden sposób połączone. Wyglądają jak pojedyncze postacie rozrzucone na arkuszu.
A gdy po dłuższym czasie wpadnie na pomysł naprawdę wartościowy, nie pozostanie na niego siła ani chęć. Tak działa kompozycja od szczegółu do ogółu.
Relacje między ludźmi we współczesnym świecie również przypominają przechodzenie od szczegółu do ogółu. Jak powstają pary? Spotkaliśmy się nagle. Nagle im się to spodobało. Nagle postanowili gdzieś pojechać. Nagle zapragnąłem wyjść za mąż. I nagle nie chce się żenić. Wtedy dziewczyna zaczyna coś wymyślać, być wyrafinowana, aby facet nadal się żenił. Miłość jest oczywiście rzeczą nieliniową, ale takie relacje nie mają przyszłości, są absolutnie spontaniczne. I dokąd to zaprowadzi, nikt nie wie. Poważny związek zaczyna się od zrozumienia całościowego obrazu: dlaczego poznaję tego faceta lub tę dziewczynę. Jeśli chodzi o poważny związek, zgódź się, że modele zachowania i symulowane sytuacje będą bardzo różniły się od chęci spędzenia ze sobą kilku dni.
Przejście od ogółu do szczegółu
Jak pracują profesjonaliści? Poważni i ostatecznie odnoszący sukcesy ludzie od razu wyobrażają sobie całe swoje życie i ostateczny wizerunek firmy. Na kartce papieru wygląda jak ogólny zarys całego przyszłego obrazu. Oznacza to, że malarz wyznacza skalę przyszłej kompozycji.
Wszystkie niezbędne elementy zostaną następnie umieszczone w tej ścieżce. Kiedy człowiek przedstawia duży obraz tego, z czego się składa, łatwo jest mu skorelować ze sobą wszystkie elementy i prawidłowo umieścić je na arkuszu tak, aby się uzupełniały i wspierały.
Przedstawienie dużego obrazu od razu daje zrozumienie, które elementy będą duże, a które należy zmniejszyć. Stosunek liczb na kartce to stosunek aspektów życia człowieka i jego działań do siebie, aby w każdej chwili czuł się szczęśliwy. Tacy ludzie nazywani są strategicznymi.
Życie to projekt.
A to, jak myślimy o tym projekcie, decyduje o tym, czy w końcu i teraz będziemy szczęśliwi.
Paweł Michajłowicz mówi do siebie:
– Osobiście żyję strategicznie. Jeśli coś nie pasuje do mojego planu strategicznego, to nie jest przedmiotem moich myśli. Jest to dla mnie fundamentalnie ważne i to jest mój trening, aby to, co się dzieje, było częścią mojego życia. Kiedy coś się dzieje, zadaję sobie pytanie, w jaki skład mojego życia to pasuje. Stąd prowadzę kilka spraw, które prowadzę. Skład zdrowia, szczęścia rodzinnego i tak dalej. To wszystko są strategie, a życie to projekt.
Ktoś mógłby powiedzieć, że to totalna kontrola, która nie daje miejsca na kreatywność. I nienawidzi ich. Ale jeśli spojrzysz na to z drugiej strony, okazuje się, że jest dokładnie odwrotnie. Kontrola ma miejsce, gdy człowiek kontroluje wszystko tak bardzo, że absolutnie nic się nie dzieje w jego życiu. Blokuje wszystko swoją całkowitą kontrolą.
Ale kreatywność polega na przykład na architekturze, aby najpierw wyobrazić sobie, jak będzie wyglądał przyszły budynek, a następnie krok po kroku złożyć go w rzeczywistość. Niezależnie od tego, czy będzie to gotycki zamek, czy odpowiednik sowieckiej stołówki, świątyni czy płytkiego straganu. To jest czysta kreatywność. A realizacja gotowego projektu to także akt twórczy, gdy każdy szczegół jest na swoim miejscu. Kiedy każda cegła jest brana pod uwagę zgodnie z projektem. Jest w tym piękno.
Współczesne życie pozwala na szeroką gamę opcji i kompozycji. Zarówno w życiu, jak i w sztuce. Ale kiedy mówimy o zarządzaniu naszym projektem, naszym życiem, a nawet otaczającym nas światem, to w tym przypadku zawsze ważne jest, aby zobaczyć cały kadr od samego początku, pełny obraz: jak to powinno wyglądać na końcu.
Jeden z uczniów szkoły neurograficznej powiedział kiedyś:
– Kiedy zaczynam coś robić na drutach lub szyć, nigdy nie wiem, co się stanie. Nigdy nie mam jasnego wyobrażenia o tym, co chcę w rezultacie uzyskać. Jest tylko podpowiedź, na przykład sukienka lub marynarka. Ale szczegóły nie są przemyślane. W rezultacie absolutnie zawsze musisz przerabiać i naprawiać kilkanaście razy. A czasem nawet go wyrzucić. Tak było zanim zapoznałem się z neurografią. Kiedy z kompozycji dowiedziałem się o ruchu od ogółu do szczegółu, moje robótki nabrały zupełnie innego wyglądu. I nawet znajomi zaczęli ich prosić o zrobienie czegoś.
Wniosek
Sukces projektu zależy od harmonii kompozycji. Każdy z wielu szczegółów decyduje o efekcie końcowym. Im więcej elementów mogę ułożyć na arkuszu i związać w jedną kompozycję, tym bardziej złożonym systemem mogę zarządzać w swoim życiu.
Źródło: https://www.neurograff.com/post/private-general